Η Ζωή στους Βράχους

Η Ζωή στους Βράχους, 2009
Video. Έγχρωμη. Διάρκεια: 98 min
Σενάριο – Σκηνοθεσία: Αλίντα Δημητρίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Αφροδίτη Νικολαίδου
Φωτογραφία: Αλέξης Γρίβας – Αφροδίτη Νικολαίδου
Μοντάζ: Ηλέκτρα Βενάκη

Προβάλλεται στον κινηματογράφο Τριανόν από 19 Νοεμβρίου

Η προφορική ιστορία, που είναι μέρος της σύγχρονης ιστορικής έρευνας, στηρίζεται στις μαρτυρίες των αφανών και ανωνύμων.
Εκείνων που τους ονομάζουμε «χωρίς φωνή» γιατί η επίσημη ιστορία επιδεικτικά τους αγνοεί.
Όμως, πρόκειται για τις μαρτυρίες και τα βιώματα όλων αυτών που σήκωσαν το βάρος της ιστορίας και οι μαρτυρίες τους αποκαλύπτουν τη ψυχική δύναμη η οποία τροφοδοτεί την ιστορική δυναμική.
Επιπλέον, αυτές οι μαρτυρίες, επισημαίνουν τις δυνατότητες που εκδηλώθηκαν στην εξέλιξη της κοινωνίας και χάθηκαν.
Η ταινία αποκαλύπτει το βαρύ ιστορικό τραύμα που υπέστη η χώρα μας και που αποκρύβεται συστηματικά.
Επιτρέψτε μου να πω, ότι είμαι υπερήφανη που συνάντησα αυτές τις γυναίκες και μέτρησα ξανά τον κόσμο με έναν άλλο πήχυ.
Λαοί χωρίς μνήμη είναι λαοί χωρίς μέλλον.
Αλίντα Δημητρίου

Σελίδες: 1 2 3

Πουλιά στο Βάλτο

ΠΟΥΛΙΑ ΣΤΟ ΒΑΛΤΟ, 2008
Video. Έγχρωμη. Διάρκεια: 104 min
Σενάριο – Σκηνοθεσία: Αλίντα Δημητρίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Αφροδίτη Νικολαίδου
Φωτογραφία: Αλέξης Γρίβας – Αφροδίτη Νικολαίδου
Μοντάζ: Ηλέκτρα Βενάκη
Βραβεία:
Μεγάλο Βραβείο Κοινού, Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2008
Πρώτο Βραβείο, Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας, 2008

Μετά από μια σειρά ντοκιμαντέρ που σκηνοθέτησε επί τρεις δεκαετίες, με πρώτο τους «Καρβουνιάρηδες» (1977), η Αλίντα Δημητρίου παρουσίασε το 2008, στο 10 Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης την ταινία «Πουλιά στο Βάλτο» διάρκειας 104 λεπτών.

Η ταινία αναφέρεται αποκλειστικά στις γυναίκες οι οποίες έλαβαν μέρος στη Εθνική Αντίσταση.
Γυναίκες, που όμοια με τους άνδρες, πάλεψαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν., όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Αλίντα Δημητρίου. Και οι οποίες μετά την απελευθέρωση υπέστησαν πάλι διώξεις, βασανισμούς και εκτελέσεις για αυτή τη συμμετοχή τους.
Στην ταινία παρουσιάζονται 32 γυναίκες. Οι οκτώ δεν πρόλαβαν να την δουν, διότι είχαν ήδη φύγει από κοντά μας.
Τα Πουλιά στο Βάλτο τιμήθηκαν με το Μεγάλο Βραβείο Κοινού και ακόμα τέσσερα άλλα βραβεία στην Αθήνα από διάφορους φορείς. Επίσης, τιμήθηκαν με το Πρώτο Βραβείο στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας.
Η ταινία αναφέρεται στη συμμετοχή και προσφορά των γυναικών στον απελευθερωτικό αγώνα1941-44, αλλά και στις διώξεις που υπέστησαν μετά την απελευθέρωση για τη συμμετοχή τους αυτή.

Στηρίζεται στις προφορικές μαρτυρίες των γυναικών που επέζησαν. Μέσα από τις μνήμες, τα βιώματα ή και τα ψυχολογικά τραύματά τους αποκαλύπτεται μια στάση ζωής.

Πρόθεση της ταινίας είναι να αποκαλύψει το ρόλο μιας κοινωνικής ομάδας «χωρίς φωνή» ο οποίος αγνοείται από την επίσημη γραπτή ιστορία. Ο νεότερος κλάδος της «προφορικής ιστορίας» ερευνά τις ζωντανές μαρτυρίες των μη επωνύμων, μαζί και τις βιωματικές εμπειρίες τους για να φωτίσει πληρέστερα το παρελθόν, και τις δυναμικές της ιστορίας που δε μπόρεσαν να πραγματοποιηθούν.

Στην ταινία ομάδα «χωρίς φωνή» είναι οι γυναίκες.

Σελίδες: 1 2